بیایید سعی کنیم اصطلاح "طراحی و ساختار سازمان" را درک کنیم. ساختار هر ساختمان به پایه یا پی آن بستگی دارد. یک پایه قوی و یک ساختار اساسی برای استحکام یک ساختمان بسیار مهم است. اگرچه امکان طراحی مجدد و بازسازی ساختمان وجود دارد، اما اگر پایه ضعیف باشد، کل ساختار یک ساختمان ناپایدار خواهد بود.
ما به وضوح می بینیم که یک بنیاد چقدر مهم است. علاوه بر این، پایه و طراحی با یکدیگر مرتبط هستند. به طور مشابه، از نقطه نظر سازمانی، بنیاد "ساختار سازمانی" است که نقش ها، سطوح و شرایط سلسله مراتبی و شرایط مختلف در یک سازمان را نشان می دهد. "طراحی سازمانی" شامل نقش های بازسازی و تخریب، سطح سلسله مراتب، شرایط و شرایط بر اساس نیازهای تجاری یا سازمانی است.
تعریف ساختار سازمانی
همانطور که در بالا گفته شد، ساختار سازمان سیستمی است که سلسله مراتب سازمان را از نظر کارکردها، نقش ها، مسئولیت ها، نظارت و غیره توصیف می کند. نگرانی های مختلفی از جمله نقش های مختلف کارکنان، شرح شغل، وظایف شغلی، اختیارات تصمیم گیری را نشان می دهد.، ساختار گزارش، تخصیص وظایف در بخش، افراد، تیم پروژه، شعبه و غیره
طراحی ساختار سازمانی همچنین جریان اطلاعات بین سطوح مختلف یک سازمان، وضوح شغل هر کارمند و تناسب آن در سیستم کلی را تعریف می کند که با بالا نگه داشتن روحیه کارکنان، آنها را ترغیب به کار مثر می کند. بنابراین، افزایش بهره وری کلی یک سازمان.
ساختار سازمانی دو نوع است که عبارتند از:
1. ساختار متمرکز
در این نوع ساختار سازمانی، همه تصمیمات و همچنین فرایندها تعریف می شوند. و توسط مدیریت عالی اداره می شود. کارکنان و مدیران مسئول اجرای موفق تصمیمات هستند و باید آنها را دنبال کنند. کارکنان پایین در زنجیره فرمان حداقل نقش را در فرایند تصمیم گیری ایفا می کنند. تعداد کمی از نمونه های واقعی چنین سازمان هایی ارتش، شرکت هایی مانند Flipkart، Apple، McDonald's و غیره هستند که قدرت تصمیم گیری در سطح بالایی نگه داشته می شود و زنجیره یا سلسله مراتب گسترده ای از مدیران و زیردستان وجود دارد. بنابراین، ساختار متمرکز یک رویکرد از بالا به پایین برای جریان تصمیم گیری دارد.
2. ساختار سازمانی غیر متمرکز
در چنین نوع سازمان هایی، وظایف روزمره و فرایندهای تصمیم گیری توسط مدیران ارشد به ناظران در سطح میانی و پایینی واگذار می شود تا تصمیمات سریع و م effectiveثر و بهبود کارایی انجام شود. با اجازه دادن به مدیران سطح متوسط و پایین در فرایند تصمیم گیری، مدیران عالی می توانند بر تصمیمات مهم دیگر تمرکز کنند. این امر همچنین باعث افزایش مسئولیت و پاسخگویی کارکنان می شود.
ساختار غیرمتمرکز مزایا و معایب
مثلا؛ مارک، مدیر منابع انسانی در شرکت ABC، برای استخدام باید با فروشنده ای در پورتال کاری قرارداد نهایی کند و برای این کار، او بهترین قیمت ها را با تخفیف برای بستن معامله مذاکره می کند. اگر سازمان او یک سازمان متمرکز باشد، او ابتدا از مدیران ارشد اجازه می گیرد تا معامله را نهایی کنند و منتظر تأیید آنها باشند. در صورت تاخیر در بخش مدیریت، ممکن است معامله را از دست بدهد. با این حال، اگر شرکت او غیر متمرکز باشد، او اختیار دارد قرارداد را به تنهایی با فروشنده ببندد بدون اینکه از مدیران تأیید بخواهد، که به نوبه خود منجر به نهایی شدن تصمیم گیری مقرون به صرفه و سریع می شود.
طراحی ساختار سازمانی
به عبارت ساده تر، "طراحی سازمانی" به تعریف، طراحی و ساختار مجدد ساختار سازمانی اشاره دارد. فرآیند طراحی سازمانی به منظور یافتن هر نوع عنصر معیوب یا ناکارآمد مربوط به سیستم، ساختار سازمان، فرایند و فرهنگ کاری است. شناسایی این عناصر منجر به اصلاح آنها می شود تا بتوانند اهداف سازمان را بهتر برآورده کنند.
این جنبه های مختلف مانند اختیار، مسئولیت وظایف و محدودیت های آن، ساختار گزارش، نقص اطلاعات و غیره را روشن می کند. با کمک طراحی سازمانی، می توان هر نوع دوگانگی در کار، کار ناکارآمد، معامله ضعیف مشتری را شناسایی و از بین برد.، بازی های سرزنش، موانع در فرایند تصمیم گیری، نقص در سیستم ها و فرآیندهایی که منجر به کاهش کارایی کارکنان، عدم اعتماد بین مافوق و زیردستان و غیره می شود.