راهنمای جامع خرید روغن دنده

 بین روغن دنده و روغن موتور تفاوت های زیادی وجود دارد که بسیاری از آن بی اطلاع هستند. این روغن برای روغن کاری جعبه گیربکس و جعبه دندانه استفاده می شود. برخی فکر می کنند که آنها قابل تعویض نیستند. هر دو دارای خواص و عملکردهای متفاوتی هستند. به زبان ساده، روغن‌های موتور برای موتورهای خودرو مناسب هستند. در حالی که از روغن های دنده در سیستم های دنده استفاده می شود. آنها به طور خاص برای گیربکس ها، جعبه های انتقال و دیفرانسیل در خودروها، کامیون ها و سایر ماشین آلات اعمال می شوند. این راهنمای نهایی روغن دنده اکثر سوالات شما را در رابطه با روغن دنده حل می کند.

 

روغن دنده چیست؟

روغن های دنده روان کننده های سیالی هستند که برای گیربکس ها، گیربکس های دستی، دیفرانسیل ها، گیربکس ها و جعبه های انتقال در ماشین یا کامیون شما استفاده می شوند. دارای سیال بسیار چسبناک است و اغلب شامل ترکیبات آلی گوگرد است. اینها روغنهای روانکاری هستند که از قطعات داخلی گیربکس و جعبه دنده در برابر سایش محافظت می کنند.

چه مواد افزودنی در روغن دنده استفاده می شود؟

افزودنی های مختلفی به روان کننده ها اضافه می شوند تا عملکرد روغن پایه را افزایش دهند. برای مقاومت بهتر چرخ دنده های مخروطی هیپووئید، بیشتر روغن های دنده با مواد افزودنی زیادی مخلوط می شوند.

• افزودنی های فشار شدید (EP)
• افزودنی های ضد سایش
• مهارکننده های اکسیداسیون
• بازدارنده های زنگ زدگی و خوردگی
• عوامل ضد کف
• داروهای مضطرب نقطه ریزش
• مشتقات دی تیوکاربامات
• ترکیبات آلی تیمار شده با گوگرد

روغن های دنده بیش از یک هدف را انجام می دهند. با توجه به گستره وسیع کارکردها، مواد و شرایط یک گیربکس، این روغن ها در تامین روانکاری مورد نیاز آن حیاتی هستند.

اینفوگرافیک که در آن از مواد افزودنی در روغن دنده استفاده شده است

کاربرد روغن دنده چیست؟

سیستم دنده خودروی شما شامل گیربکس، شفت پروانه، چرخ دنده های مخروطی هیپووئید، گیربکس، محور زنده، یاتاقان ها و غیره می باشد. لغزشی و تماس فلز به فلز بسیار زیاد است. به تدریج، این منجر به گرمای بیش از حد، آسیب قطعات داخلی و همچنین خوردگی می شود. اگر به درستی روغن کاری نشود، مشکلات زیر برای سیستم دنده ایجاد می شود:

• خوردگی
• کوبیدن
• آسیب پوشیدن
• سوراخ شدن اجزای حیاتی پیشرانه

این در نهایت منجر به آسیب شدید به سیستم انتقال و دنده ماشین شما می شود. علاوه بر این، عملکرد خودروی شما را نیز مختل می کند و هزینه تعمیرات نیز کاهش می یابد. به همین دلیل است که استفاده منظم از روغن دنده یک جزء حیاتی برای تعمیر و نگهداری خودرو شما است.

وظیفه اصلی روغن های دنده روانکاری گیربکس، دیفرانسیل ها و جعبه های انتقال است. از قسمت های داخلی حیاتی سیستم دنده در برابر تمام آسیب های فوق محافظت می کند. علاوه بر این، روانکاری روغن دنده به عملکرد نرم و روان سیستم کمک می کند و یک اثر خنک کننده می دهد.

روغن دنده چگونه کار می کند؟

روغن های دنده ویسکوزیته بالایی دارند. ضخامت موجود در سیالات توزیع آسان و محافظت کافی را برای مجموعه دنده فراهم می کند. در مقابل، روغن‌های موتور در شرایطی کار می‌کنند که در تماس با آلاینده‌ها، اسیدها و گازها هستند که محصولات جانبی احتراق هستند. با این حال، روغن های دنده با هیچ یک از آنها تماس ندارند. تحت محیط سخت مجموعه سیستم دنده، این روان کننده های سیال کار بهتری در محافظت از سخت افزار حیاتی درون محورها انجام می دهند. به طور کلی، آنها باعث می شوند که دنده ها به راحتی سر بخورند و به عملکرد کارآمد از وسیله نقلیه شما کمک کنند.

روغن دنده چه کیفیتی دارد؟

روغن دنده بیشتر از روانکاری صاف و منع گرما، آسیب سایش وجود دارد. خواص دیگری نیز وجود دارد که آن را روانکار موثری برای خودروها و همچنین تنظیمات صنعتی می کند.

• چسب – توانایی چسبیدن به سطح فلزی چرخ دنده ها به جلوگیری از سایش در اثر تماس مستقیم فلز کمک می کند
• مهار فوم - به دلیل حرکت صلب چرخ دنده ها امکان تشکیل کف وجود دارد. عوامل ضد کف موجود در روغن ها با این مشکل مقابله می کنند و قطعات را بدون دردسر کار می کنند.
• تشکیل امولسیون کم - این کیفیت بیشتر در اهداف صنعتی مفید است، این کیفیت می تواند با خوردگی و اکسیداسیون روغن مقابله کند.
• حداقل تماس با قطعات - عناصر گیربکس خاصی وجود دارند که ممکن است با روغن ها تعامل داشته باشند. برای جلوگیری از این امر، روغن‌های دنده با افزودنی‌های مناسب، تعامل را محدود می‌کنند.

چه زمانی باید روغن دنده را تعویض کنیم؟

حتی اگر تعویض منظم روغن دنده ای که استفاده می کنید حیاتی است، جدول زمانی خاصی برای زمان تعویض آن وجود ندارد. دفترچه راهنمای خودروی شما باید اطلاعات مربوطه را داشته باشد، بنابراین بررسی آن مفید است. با این حال، توصیه می شود روغن دنده خود را برای شرایط زیر تعویض کنید.

برای انتقال دنده اتوماتیک: تا 80000 کیلومتر (50000 مایل)

برای انتقال دنده دستی: تا 1,60,000 کیلومتر (100,000 مایل)

انواع روغن دنده چیست؟

بسته به شرایط و عملکردهای مختلف، روغن های دنده متفاوتی با افزودنی های متفاوت وجود دارد. در دمای عملیاتی، این روان کننده ها کاربردهای خاصی را انجام می دهند. روغن های دنده را می توان به انواع زیر طبقه بندی کرد:

روغن دنده R & O (زنگ و اکسیداسیون).

انواع روغن دنده به طور خاص برای کاهش خوردگی در گیربکس طراحی شده است. آنها همچنین در رابطه با پایداری شیمیایی، سرکوب فوم و دملولاسیون عمل می کنند. بسیاری از روغن های دنده دارای کیفیت کاهش خوردگی هستند. آنها در سرعت های بالا، بارگذاری یکنواخت و بارهای کم عملکرد خوبی دارند. یکی از مزایای قابل توجه این روغن ها افزایش طول عمر روغن است. این شامل افزودنی های ضد خراش یا روان کننده نمی شود. این روغن ها در ISO (گرید ویسکوزیته سازمان استانداردهای بین المللی) 32-320 طبقه بندی می شوند.

روغن دنده EP (فشار شدید)

این روغن ها که به عنوان روان کننده های ضد خراش نیز شناخته می شوند، ویژگی های برتری نسبت به روغن های دنده R&O دارند. هدف اصلی آنها تحمل گرما و فشار در شرایط بسیار سخت است. برای دستیابی به این هدف، بسیاری از افزودنی های خاص مانند سولفور فسفر استفاده می شود.

عیب این روغن احتمال خوردگی سطوح فلزی است. از این رو به شما توصیه می شود هنگام استفاده از این روغن برای دستگاه مناسب مراقب باشید.

روغن های دنده مرکب

برای داشتن روانکاری بهتر و استحکام فیلم، برخی از روغن های دنده را با چربی (اسیدهای چرب مصنوعی) مخلوط می کنند. معمولاً در کاربردهای چرخ دنده حلزونی استفاده می شود. این روغن ها برای کاربردهای پرفشار، سرعت کم و حفظ کیفیت روانکاری مناسب هستند. این امر زمانی انجام می شود که با مواد افزودنی مناسب مخلوط شود.

روغن های دنده مصنوعی

برخلاف روغن موتورهای مصنوعی که از نظر کیفیت برتر و ارجح تر از همتایان خود هستند، روغن های دنده مصنوعی عملکرد ویژه تری دارند. آنها در شرایط سخت ماشین، در دماهای فوق العاده بالا/پایین و فشارهای بالا استفاده می شوند. در شرایطی که روغن های دیگر مناسب نیستند، عملکرد خوبی خواهند داشت.

ویسکوزیته در روغن های دنده

ویسکوزیته مقاومت سیال در برابر جریان است. بستگی به ضخامت مایعات دارد. هر چه روان کننده رقیق تر باشد، راحت تر روان می شود.

وقتی صحبت از روغن دنده به میان می‌آید، روغن‌های با ویسکوزیته بالا (ویسکوزیته بالا) برای سرعت‌های پایین با دنده‌های دارای سطح ناهموار بهتر هستند. روان کننده دنده ضخیم محافظت بهتری از سایش و آسیب به قطعات دنده داخلی انجام می دهد.

دشوار است که بفهمید کدام روغن دنده ویسکوزیته دقیق برای ماشین شما مناسب است، اما دفترچه راهنمای ماشین شما مطمئناً کمک کننده خواهد بود. علاوه بر این، استانداردهای مشترک مختلفی برای تعیین ویسکوزیته وجود دارد. بیشتر مورد اشاره به شرح زیر است؛

 

موسسه استاندارد ملی آمریکا (ANSI)

انجمن تولیدکنندگان دنده آمریکا (AGMA)

راهنمای شما برای انواع مختلف روغن موتور برای اتومبیل

از چه نوع روغن موتور استفاده کنید - این یک سوال بسیار رایج است! با وجود گزینه های گیج کننده ای از روغن موتور در بازار، انتخاب روغن مناسب برای خودروی شما ممکن است طاقت فرسا به نظر برسد.

ما از این فضا برای برش دادن اصطلاحات فنی و برجسته کردن نکات کلیدی که باید بدانید استفاده می کنیم. در پایان این پست وبلاگ، ایده بسیار واضح تری از بهترین روغن موتور برای ماشین شما خواهید داشت.

وظیفه اصلی روغن موتور روانکاری موتور شماست. این روغن با کاهش اصطکاک، خنک کردن و تمیز کردن موتور و همچنین جلوگیری از خوردگی از قطعات متحرک موتور شما محافظت می کند.

تفاوت روغن موتورهای بازار

امروزه روغن های موتور ترکیبی از روغن های پایه هستند که با مواد شیمیایی، افزودنی ها، شوینده ها و مواد پخش کننده تقویت شده اند. از پلیمرها در روغن‌های چند درجه استفاده می‌شود تا اطمینان حاصل شود که روغن دارای ویسکوزیته یا ضخامت مناسب است تا بتواند با دمای شدید سازگار شود. روغن های نازک ویسکوزیته کمتری دارند و برای رانندگی در دماهای سرد طراحی شده اند، در حالی که روغن های ضخیم تر ویسکوزیته بالاتری دارند. در ادامه با جزئیات بیشتری به این موضوع خواهیم پرداخت.

انواع روغن موتور

برای خرید روغن موتور باید با انواع آن آشنایی داشته باشید. به طور کلی این محصول را می توان به چهار دسته تقسیم کرد: روغن مصنوعی، مخلوط مصنوعی، روغن مسافت پیموده شده بالا و روغن معمولی.

روغن مصنوعی

روغن موتور مصنوعی از نظر شیمیایی مهندسی شده است تا روغن با عملکرد بالاتر خالص تر از روغن معمولی ایجاد کند و در دمای بالا و پایین عملکرد بهتری دارد.

روغن موتور ترکیبی مصنوعی

روغن موتور ترکیبی مصنوعی انتخاب محبوبی در میان رانندگان کامیون‌های شاسی بلند و شاسی‌بلند است زیرا محافظت بیشتری را برای خودروهایی که بارهای سنگین‌تری حمل می‌کنند، فراهم می‌کند. روغن موتور ترکیبی مصنوعی که از ترکیبی از روغن مصنوعی و ارگانیک تشکیل شده است، همچنین به محافظت از خودروها در برابر اکسیداسیون، دمای سرد کمک می کند و تمایل دارد مسافت پیموده شده بیشتر گاز را ارائه دهد. در نهایت، قیمت آن به طور قابل توجهی کمتر از روغن مصنوعی است!

بر اساس نظرسنجی انجمن تعویض روغن خودرو، بیش از 50 درصد از صاحبان خودرو هنگام تعویض روغن، از ترکیبات مصنوعی یا مصنوعی استفاده می کنند.

روغن مسافت پیموده شده بالا

این نوع روغن موتور که برای خودروهای جدیدتر طراحی شده است، با افزودنی های منحصر به فرد تقویت شده است تا سوختن روغن و نشت روغن را به حداقل برساند.

روغن معمولی

روغن موتور معمولی در طیف وسیعی از درجه های ویسکوزیته و سطوح کیفیت موجود است. برای خودروهایی با طراحی موتور ساده و برای رانندگانی با سبک رانندگی محافظه کار مناسب است. روغن موتور نه تنها انواع زیادی دارد، بلکه درجه های ویسکوزیته متفاوتی نیز دارد.

تعیین درجه ویسکوزیته

سازندگان روغن موتور از سیستم رتبه بندی انجمن مهندسین خودرو برای طبقه بندی روغن بر اساس ویسکوزیته استفاده می کنند. رتبه‌بندی‌ها مفید هستند و به شما در تعیین نوع روغن موتور کمک می‌کنند. ویسکوزیته مقاومت سیال در برابر جریان را اندازه گیری می کند. مایعات رقیق مانند آب دارای ویسکوزیته کم هستند، در حالی که مایعات غلیظ مانند عسل ویسکوزیته بالایی دارند.

روی یک قوطی روغن موتور، ویسکوزیته با اعداد و حروف متعدد نشان داده شده است، مانند: "XW-XX". "W" مخفف زمستان است و عدد قبل از "W" نشان می دهد که روغن در دمای 0 درجه فارنهایت چقدر خوب جریان می یابد. اگر در آب و هوای سرد زندگی می کنید، دوست دارید این عدد کم باشد - مانند ویسکوزیته 0 وات یا 5 وات - زیرا این نشان می دهد که احتمال غلیظ شدن روغن زمانی که هوا در زمستان سرد می شود، کمتر است.

اگر در صحرای گرم زندگی می کنید، ماشین شما به تعداد بیشتری مانند 10W-30 نیاز دارد تا روغن بیش از حد رقیق نشود.

عدد بعد از "W" ویسکوزیته روغن را در 212 درجه فارنهایت (100 درجه سانتیگراد) نشان می دهد. این عدد نشان دهنده توانایی روغن در مقاومت در برابر نازک شدن در دمای بالا است. به عنوان مثال، روغن 10W-30 در دماهای بالاتر سریعتر از 10W-40 نازک می شود.

از چه نوع روغن موتوری استفاده کنید؟

روغن موتور نیز با گرم شدن یا سرد شدن ویسکوزیته آن تغییر می کند. اگر در آب و هوای سرد زندگی می کنید، پس می خواهید روغن موتور نازکی دریافت کنید، بنابراین می تواند راحت تر به قسمت های متحرک موتور شما جریان یابد. اگر روغن شما خیلی غلیظ باشد، روشن کردن موتور سخت‌تر می‌شود و همین امر می‌تواند مسافت پیموده شده بنزین را کاهش دهد.

بهترین روغن موتور چیست؟

اکنون که کمی بیشتر در مورد تفاوت روغن موتور می دانید، بهترین روغن موتور چیست؟ بستگی دارد. هیچ مارک روغنی وجود ندارد که برای همه رانندگان و همه شرایط رانندگی بهترین باشد. بهترین روغن برای شما به سبک رانندگی شما، منطقه ای که در آن زندگی می کنید، نوع ماشینی که رانندگی می کنید و اینکه آیا تمایل به حمل بار سبک یا سنگین دارید بستگی دارد.

ده ها روغن مصنوعی را بررسی کرد و 5 لیست برتر از روغن های مصنوعی با رتبه برتر را گردآوری کرد.

• انتخاب برتر: روغن موتور فول سنتتیک Valvoline SynPower 0W-20
• انتخاب دوم: Mobil 1 120760 Synthetic Motor Oil 0W-40
• بهترین انتخاب بودجه: روغن موتور تمام مصنوعی AmazonBasics
• بهترین روغن ترکیبی مصنوعی: روغن موتور دیزلی ترکیبی مصنوعی Shell Rotella T5 15W-40
• بهترین روغن فول سنتتیک: روغن موتور فول سنتتیک پیشرفته Castrol 03084 EDGE 5W-30

نتیجه

همانطور که دیدیم، انواع مختلفی از روغن موتور در بازار وجود دارد. اگر مطمئن نیستید بهترین روغن موتور چیست برای ماشین شما، نگران نباشید. به سادگی پیش بروید و دفترچه راهنمای مالک وسیله نقلیه خود را بررسی کنید. مشخصات روغن موتور و درجه ویسکوزیته مناسب برای ماشین شما را فهرست می کند.

 

 

روغن دنده: روان کننده ای که باید در مورد آن فکر کنید

بسیاری از مشتریان ناوگانی که با آنها صحبت می کنیم اهمیت تعمیر و نگهداری مناسب و معمول تجهیزات را درک می کنند. در واقع، بسیاری از آنها فواصل تعویض روغن موتور را که توسط OEM توصیه می‌شود، می‌دانند یا آنها را در مغازه در دسترس دارند.

این ممکن است برای عملیات شما نیز صادق باشد. اکنون سریع فکر کنید: آیا برنامه روغن دنده توصیه شده خود را برای تجهیزات خود می دانید؟ «هوم… پیدا کردن آن ممکن است کمی بیشتر طول بکشد» معمولاً پاسخی است که هنگام پرسیدن آن سؤال می شنویم.

فقط به این دلیل که خرید روغن گیربکس همیشه مورد توجه نیست، به این معنی نیست که نباید در بالای لیست اولویت های تعمیر و نگهداری تجهیزات شما باشد. برای کسانی که با روان کننده های دنده آشنایی ندارند، در اینجا یک راهنمای مختصر برای نگهداری صحیح روغن دنده آورده شده است.

روغن دنده از چه چیزی محافظت می کند

روغن دنده برای محافظت از اجزای حیاتی از جمله چرخ دنده ها و یاتاقان ها در محورهای محرک و دیفرانسیل ها، گیربکس ها، جعبه دنده های صنعتی و واحدهای برخاست نیرو طراحی شده است. روغن دنده عموماً دارای ویسکوزیته بالاتری برای توزیع و حفاظت راحت تر در کل مجموعه دنده است.

انتخاب روغن دنده مناسب

همیشه از محصول مشخص شده توسط OEM یا محصولی با کیفیت برابر استفاده کنید. کاهش هزینه ها با استفاده از یک محصول بی برند یا با کیفیت پایین می تواند وسوسه انگیز باشد. با این حال، از آنجایی که فاصله زمانی تغییر طولانی تر است، استفاده از یک روان کننده با کیفیت برای اطمینان از عملکرد بالای تجهیزات بسیار مهم تر است. روغن های دنده ممتاز شامل افزودنی های ضد سایش برای افزایش دوام و همچنین پخش کننده ها برای کاهش لجن و لاک کربن هستند.

علائم تعمیر و نگهداری ضعیف روغن دنده

 مانند روغن موتور سنتی، روغن دنده ای که برای مدت طولانی استفاده شده است در اثر اکسیداسیون و زباله تیره می شود. بسته به مدت زمانی که از آخرین تعویض گذشته است، روغن دنده نیز می تواند ویسکوزیته افزایش یافته و غلیظی داشته باشد. اگر به طور منظم تعویض نشود، روغن دنده خراب می شود و باعث اصطکاک و آسیاب شدن اجزای دنده می شود و در نتیجه سایش غیرضروری و تعمیرات پرهزینه ایجاد می شود.

برنامه نگهداری روغن دنده

همیشه برای فاصله زمانی تعویض توصیه شده برای هر قطعه از تجهیزات به دفترچه راهنمای تجهیزات OEM خود مراجعه کنید.

ارزیابی روانکارهای موتور

 فواصل تعویض طولانی‌تر می‌تواند باعث شود که دنده‌ها از دید و ذهن دور نگه داشته شوند. با انجام آنالیز روغن بر روی هر یک از تجهیزات حداقل یک بار در سال با این تمایل مبارزه کنید. تجزیه و تحلیل روغن مانند یک آزمایش خون برای تجهیزات شما است. گزارش مفصلی ارائه می‌کند که دقیقاً عملکرد روان‌کننده‌های شما را مشخص می‌کند و هرگونه مشکل مکانیکی احتمالی را قبل از تبدیل شدن به مشکلات جدی شناسایی می‌کند.

اندرو همیلتون مدیر خدمات فنی و کیفیت روانکارهای برند Cenex است. اندرو با بیش از 25 سال تجربه در صنعت، متخصص در زمینه طیف گسترده ای از محصولات روان کننده و همچنین نیازهای در حال تغییر تجهیزات ناوگان است.

روش های برای نگهداری و حفظ روغن موتور خودرو

با بررسی و تعویض منظم روغن خودرو، می‌توانید عمر طولانی‌تر و قوی‌تری به موتور خودروی خود بدهید. در اینجا 7 روش ساده برای نگهداری و حفظ روغن در موتور ماشین شما آورده شده است.

روش های نگهداری روغن موتور خودرو

1. روغن موتور را در هر پر کردن دیگر بررسی کنید

برای خواندن دقیق سطح روغن موتور:

ماشین خود را حدود 15 دقیقه بدوید یا رانندگی کنید تا روغن گرم شود. سپس ماشین را در مکانی هموار پارک کنید.

موتور را خاموش کنید و 15 دقیقه صبر کنید تا روغن موجود در موتور مجدداً به ظرف روغن برود.

میله را بردارید و آن را با دستمال کاغذی یا پارچه تمیز کنید.

میله را دوباره وارد کنید، مطمئن شوید که آن را تا انتها فشار دهید، سپس دوباره آن را بیرون بکشید تا سطح روغن را بررسی کنید. باید جایی بین علائم هش روی میله باشد.

در صورت لزوم نوع و مقدار روغن را همانطور که در دفترچه راهنمای مالک مشخص شده است اضافه کنید.

برای خرید آنلاین روغن موتور کلیک کنید.

2. روغن را مرتباً تعویض کنید

در حالی که کتابچه راهنمای مالک خودروهای امروزی فواصل طولانی‌تر بین تعویض روغن را توصیه می‌کند، این واقعیت همچنان پابرجاست - تغییرات مکرر کثیفی‌های ساینده و ذرات فلزی را از موتور خارج می‌کند و عمر آن را طولانی‌تر می‌کند.

اکثر کتابچه های راهنمای مالک، فاصله زمانی مکرر را برای "شرایط شدید" توصیه می کنند.

برای به حداکثر رساندن عمر موتور خود، توصیه های فاصله زمانی شرایط سخت را دنبال کنید، به خصوص اگر به طور منظم در ترافیک توقف و حرکت رانندگی می کنید.

3. از پر کردن بیش از حد میل لنگ با روغن خودداری کنید

میل لنگ موتور خود را بیش از حد با روغن پر نکنید. می تواند به سمت میل لنگ بالا بیاید، جایی که حباب های هوا به روغن تبدیل می شوند.

پمپ روغن شما نمی تواند کار خوبی در گردش روغن با حباب های هوا انجام دهد.

نتیجه می تواند گرم شدن بیش از حد و فشار بر اجزای موتور باشد.

پر کردن بیش از حد می تواند شمع های شما را نیز آلوده کند. در واقع، پر کردن بیش از حد یک ایده بد برای تمام مایعات خودرو است.

4. پلاگین ماهیتابه روغن را تمیز کنید

اگر تعویض روغن را خودتان انجام می دهید، قبل از نصب مجدد تابه روغن، شمع تخلیه و شستشو را با پارچه های پارچه ای تمیز کنید. برخی از شاخه ها برای به دام انداختن ذرات فلزی مغناطیسی می شوند.

5. اضافه کردن کولرهای روغن را در نظر بگیرید

اگر قصد دارید یدک کشی زیادی انجام دهید و وسیله نقلیه شما قبلاً به کولر مجهز نشده است، آنها را اضافه کنید.

روغن موتور و خنک کننده های مایع گیربکس لوازم جانبی ساده و کم هزینه ای هستند که بر اساس اصل رادیاتور اتومبیل شما کار می کنند.

سیال از میان آنها جریان می یابد و بسیاری از باله های کوچک گرما را جذب و دفع می کنند.

دمای کارکرد خنک‌تر روغن موتور و مایع گیربکس می‌تواند به میزان قابل توجهی به عمر موتور و گیربکس شما اضافه کند.

6. روغن سنتتیک بهتر است

هنگام تعویض روغن موتور از روان کننده مصنوعی استفاده کنید. گران تر است، اما موتور شما از شما تشکر خواهد کرد.

روغن‌های مصنوعی ماندگاری بیشتری دارند، در برابر گرمای زیاد و شرایط شدید مقاومت می‌کنند و در زمان سرد نسبت به روغن‌های معمولی سرعت جریان بهتری دارند.

با این حال مراقب باشید که گارانتی خود را باطل نکنید.

برنامه زمانبندی تعویض روغن مشخص شده در دفترچه راهنمای خود را دنبال کنید - حداقل در طول دوره گارانتی.

7. سنگین تر همیشه بهتر نیست

از درجه ویسکوزیته روغن که در دفترچه راهنمای مالک توصیه شده است برای محدوده دمایی که برای فصل آینده انتظار دارید استفاده کنید.

گریدهای سبک تر (ویسکوزیته کمتر، مانند SAE 5W-30)، که اغلب برای موتورهای خودروهای کوچکتر امروزی مشخص می شوند، به لطف اصطکاک داخلی موتور کمتر، استارت راحت تر و محافظت بهتر از موتور را در زمستان و بهبود مسافت پیموده شده بنزین در طول سال ارائه می دهند.

در آب و هوای سرد زمستانی از روغن سنگین استفاده نکنید وگرنه ممکن است به موتور خود آسیب وارد شود.

منبع

10 دلیل برای روشن نشدن موتورسیکلت

اگر هر نمایندگی موتورسیکلت به ازای هر بار شنیدن کلمه "موتورسیکلت من روشن نمی شود" یک دلار دریافت کند، تعداد زیادی نمایندگی بسیار ثروتمند در جهان وجود خواهد داشت. موتورسیکلتی که روشن نمی‌شود درد بسیار زیادی دارد، اما به هیچ وجه غیر معمول نیست. اما همانطور که هر راکب متفاوت است، دلایل موتورسیکلتی که از استارت امتناع می کند نیز متفاوت است. ممکن است کمبود سوخت، سیم کشی معیوب، باتری مرده یا حتی کاربراتور کثیف باشد. گاهی اوقات، فقط می تواند نشانه ای از ساییدگی و پارگی عمومی باشد. خوشبختانه، بسیاری از مشکلات بسیار رایج هستند (البته به راحتی قابل تشخیص نیست) و باعث می‌شود که روند کار دقیقاً چه چیزی باعث می‌شود موتورسیکلت شما آنقدرها روشن نشود آسان‌تر شود. در اینجا ده مورد از متداول ترین دلایلی که موتورسیکلت شما روشن نمی شود آورده شده است.

1. خراب شدن باتری موتور سیکلت

از بین همه دلایلی که موتورسیکلت شما روشن نمی شود، باتری مرده واضح ترین است. همانطور که motorcycle.com می نویسد، علامت معمولی باتری مرده، چراغ های بسیار کم نور است که به تدریج تیره تر می شوند یا حتی به طور کامل خاموش می شوند. اگر باتری دیگر قادر به نگه داشتن شارژ نباشد، بعید است که بتوانید آن را برای بیش از یک ثانیه شارژ کنید. عوامل متعددی در تعیین طول عمر باتری موتور سیکلت نقش دارند، از جمله نوع و ترکیب آن، سن آن و سبک سواری شما. از آنجایی که حتی بهترین موتورسوارانی که کمترین فشار را به موتورسیکلت خود وارد می‌کنند، هنوز هم می‌توانند با باتری خراب کار کنند، باید مراقب علائم هشداردهنده ضعیف شدن باتری خود باشید تا بتوانید اقدام پیشگیرانه انجام دهید.

برای خرید باتری مطمئن از فروشگاه لوازم یدکی موتور سیکلت اینجا کلیک کنید.

2. بدون سوخت

همانطور که bikedekho.com اشاره می کند، سطح پایین سوخت یک دلیل رایج برای روشن نشدن موتورسیکلت ها است. هنگامی که سطح سوخت به شدت کاهش می یابد، اندازه گیری در دسترس بودن آن از طریق سنج سوخت می تواند دشوار باشد. خوشبختانه، چند روش آزمایش شده و آزمایش شده برای تشخیص اینکه آیا موتورسیکلت شما هنوز سوختی دارد یا خیر وجود دارد. وقتی روی پایه اصلی موتورسیکلت هستید به آرامی تکان دهید. به صدا دقت کنید. اگر چیزی نمی شنوید، مشکل را شناسایی کرده اید. اگر صدای بلند سوخت را می شنوید، باید منابع جایگزین مشکل را بررسی کنید.

3. فیوزهای سوخته

اگر موتور سیکلت هنگام استارت زدن صدای خوبی به صدا در می آورد اما بدون نتیجه به چرخش خود ادامه می دهد، ممکن است با فیوز سوخته روبرو باشید. به طور معمول، این در نتیجه یک سیم اتصال زمین معیوب اتفاق می افتد - یک مشکل به اندازه کافی رایج است، به خصوص اگر سعی کرده باشید چراغ های پس از فروش یا بوق را بدون توجه زیاد به سیم هایی که در کجا قرار می دهید نصب کنید. سعی کنید مایع استارت را در کاربراتور اسپری کنید. اگر تفاوتی نداشته باشد، نشان می دهد که فیوز نمی تواند جرقه ای را به شمع ارسال کند. به سادگی تعویض فیوز فقط یک مهلت کوتاه به شما می دهد تا دوباره با همان مشکل روبرو شوید. تنها راه حل مشکل یک بار و برای همیشه رفع سیم کشی معیوب است.

4. سوئیچ کلاچ معیوب

اگر چراغ‌های ابزار روشن هستند اما استارت کلیک نمی‌کند، چه رسد به لنگ زدن، می‌تواند نشان دهنده مشکل در سوئیچ کلاچ باشد. برای روشن کردن موتور سیکلت، اهرم کلاچ را چند بار فشار داده و رها کنید. اگر این اثر مطلوب را نداشت، می‌توانید به جای آن، با یک منگنه از لیدها پرش کنید.

5. هوای بیش از حد

ورود هوای بیش از حد به موتور به همان اندازه کم است. اگر یک مکش یا نشتی خلاء وجود داشته باشد که هوا را بدون سوخت به داخل محفظه احتراق می مکد، موتور پراکنده می شود، در دور آرام کار می کند یا اصلا روشن نمی شود. معمولاً این مشکل به دلیل قطع یا شکستگی خط خلاء یا کربوهیدرات یا منیفولد ورودی بد نصب شده است.

6. زمان بندی خاموش

اگر موتورسیکلت حتی وقتی می‌خواهید آن را روشن کنید واژگون نشود، زمان‌بندی آن ممکن است خاموش باشد. نشانه‌های معمولی شامل صدای تیک تاک زمانی است که می‌خواهید شروع کنید. اگر اصلاً موفق به شروع آن شوید، احتمالاً قبل از متوقف شدن نتیجه معکوس خواهد داشت. این مشکل معمولاً توسط افرادی ایجاد می شود که موتور را بدون راهنمایی حرفه ای سرهم می کنند. در غیر این صورت، می تواند نشانه ای از یک ماژول کنترل الکترونیکی بسیار قدیمی باشد.

7. کاربراتور کثیف

مگر اینکه موتورسیکلت خود را صرفاً برای نمایش نگه دارید، طبیعی است که کثیفی و کثیفی به سیستم سوخت شما راه یابد. با گذشت زمان، رسوبات می توانند به حدی ایجاد شوند که در نهایت می توانند مسیرهای عبور سوخت را مسدود کنند. از آنجایی که جت های کاربراتور بسیار کوچک هستند، می توانند سریعتر و آسان تر از سایر گذرگاه ها تحت تأثیر قرار گیرند. اگرچه این مشکل می‌تواند هر موتورسیکلتی را تحت تاثیر قرار دهد، اما اگر از فیلتر بنزین غفلت کنید، بسیار رایج است.

8. کویل احتراق بد

بیکاری ضعیف و توقف ضعیف می تواند در طول زمان هر دو منجر به یک سیم پیچ احتراق بد شود. به طور معمول، این یا نتیجه لرزش و گرمای بیش از حد است (که هر دو در نهایت می توانند باعث آسیب به سیم پیچ سیم پیچ شوند) یا اضافه بار ولتاژ ناشی از عملکرد نامناسب شمع ها. در هر صورت، کویل های احتراق بد می توانند باعث گردش ضعیف جرقه شوند. در این نوع سناریو، این احتمال وجود دارد که موتورسیکلت شما واژگون شود اما به سرعت حرکت خود را از دست داده و متوقف شود. در غیر این صورت، ممکن است برگردد اما نتواند به یک شروع کامل دست یابد.

9. خیلی سرد

در حالی که موتور سیکلت با سوخت سیستم های تزریق معمولاً تحت تأثیر سرما قرار نمی گیرند، دمای پایین می تواند موتورسیکلت های کاربراتوری را از راه اندازی باز دارد. سرما می تواند با جلوگیری از تبخیر بنزین، احتراق را متوقف کند. همچنین می تواند باعث ایجاد یخ در کاربراتور شود و دوباره احتراق عادی را متوقف کند. اگر دمای پایین مقصر استارت نکردن موتورسیکلت شما باشد، احتمالاً متوجه خواهید شد که صدای وسیله نقلیه در حال استارت زدن است، اما صدای چرخش کندتر از حد معمول است.

10. فرسودگی عمومی

همانطور که youmotorcycle.com اشاره می کند، فرسودگی عمومی در نهایت به هر موتورسیکلتی می رسد. اگر با تعمیر و نگهداری آن را سریع و شل انجام داده اید، موتورسیکلت شما ممکن است در نهایت به یک توقف لرزان دچار شود. برای جلوگیری از این مشکل، نیازهای اولیه تعمیر و نگهداری را نادیده نگیرید: از یک برنامه برای بررسی عملکرد سوخت موتورسیکلت خود استفاده کنید، برنامه تعمیر و نگهداری در دفترچه راهنمای مالک را دنبال کنید، و مراقب هرگونه پرچم قرمز مانند نورهای کم نور و مشکل باشید. شروع، یا یک شاخ کم درخشش.

آنچه باید هنگام انتخاب روغن ترمز بدانید

چگونه می‌دانید کدام روان‌کننده برای یک کاربرد خاص مناسب‌تر است؟ به طور معمول، جستجو در کتابچه راهنمای تعمیر و نگهداری و انتخاب محصول از QPL (لیست محصولات واجد شرایط) ساده است. متأسفانه، این راه حل ممکن است همیشه روانکاری بهینه را برای یک مجموعه ترمز معین، یا حداکثر کارایی در مدیریت موجودی روانکار ارائه نکند.

در حالی که برخی از سازندگان تجهیزات اصلی (OEM) مشخصات عمومی را ارائه می دهند که پارامترهای مربوطه را در نظر می گیرند، برخی دیگر فقط یک مشخصات کلی ارائه می دهند که حتی ممکن است دمای عملیاتی را در نظر نگیرد. بنابراین برای افرادی که مسئولیت انتخاب روانکارها را بر عهده دارند مهم است که درک اساسی از نحوه تعیین روانکارها برای چرخ ترمز داشته باشند.

علاوه بر درک و تفسیر مشخصات ارائه شده توسط سازندگان تجهیزات، مهم است که چرایی آن را درک کنید و در صورت لزوم بتوانید تغییراتی ایجاد کنید.

هنگام خرید روغن موتور خوب برای ماشین، عوامل متعددی فراتر از انتخاب صرفاً یک محصول از QPL راهنمای تعمیر و نگهداری باید در نظر گرفته شود، از جمله در دسترس بودن محصول، شرایط عملیاتی، مارک روان کننده ترجیحی و تلاش های یکپارچه سازی محصول. انتخاب صحیح روانکار سنگ بنای هر برنامه روانکاری عالی است.

درک خوب این موضوع به مهندس روغن‌کاری اجازه می‌دهد تا قابلیت اطمینان ماشین‌آلات را در شرایط عادی به حداکثر برساند، و همچنین از مشخصات روان‌کننده به عنوان حل‌کننده مشکل در شرایط غیرعادی استفاده کند.

معیارهای انتخاب روغن ترمز

برای انتخاب بهترین روان کننده برای یک مجموعه ترمز، معیارهای زیر باید رعایت شود:

• ویسکوزیته - اغلب به عنوان مهمترین خاصیت روغن روان کننده نامیده می شود.
• مواد افزودنی - بسته افزودنی مورد استفاده در روان کننده، دسته کلی روان کننده را تعیین می کند و بر ویژگی های عملکرد کلیدی مختلف تحت شرایط عملیاتی تأثیر می گذارد.
• نوع روغن پایه – نوع روغن پایه مورد استفاده باید با توجه به شرایط عملیاتی، نوع ترمز و سایر عوامل تعیین شود.

ویسکوزیته روغن ترمز

انتخاب درجه ویسکوزیته مناسب معمولاً به سادگی یافتن توصیه در دفترچه راهنمای تعمیر و نگهداری یک قطعه است. متأسفانه، دفترچه راهنما همیشه وجود ندارد یا دستگاه خارج از شرایطی که توصیه های OEM برای آن ارائه شده است، کار می کند. بنابراین، درک روش‌های انتخاب ویسکوزیته و عواملی که بر این نیاز تأثیر می‌گذارند مهم است.

ویسکوزیته برای روان کننده چرخ ترمز در درجه اول برای ایجاد ضخامت فیلم مورد نظر بین سطوح در حال تعامل در یک سرعت و بار معین انتخاب می شود. از آنجایی که تعیین بار برای اکثر روش های انتخاب ویسکوزیته دشوار است، بار فرض می شود و عامل تعیین کننده سرعت می شود.

یکی از متداول ترین روش ها برای تعیین ویسکوزیته استاندارد ANSI (موسسه استاندارد ملی آمریکا) و AGMA (انجمن سازندگان چرخ ترمز آمریکا) ANSI/AGMA 9005-E02 است. در این روش، مفروضاتی در رابطه با بار، شاخص ویسکوزیته و ضریب فشار- ویسکوزیته روانکار مطرح می شود.

پس از محاسبه سرعت گام-خط کندترین چرخ ترمز در واحد، درجه ویسکوزیته مورد نیاز را می توان از نمودار با استفاده از بالاترین دمای عملیاتی احتمالی واحد خواند.

توجه به این نکته ضروری است که این روش رابطه دمای ویسکوزیته روان کننده را فرض می کند (شاخص ویسکوزیته = 90). اگر VI روانکار از این مقدار منحرف شود، جداول اضافی برای روغن های با 120 = VI و 160 گنجانده می شود، یا می توان از نمودار ویسکوزیته-دما برای درون یابی درجه ویسکوزیته مناسب ISO استفاده کرد.

اگرچه چندین روش متداول برای انتخاب گرید ویسکوزیته روانکار ترمز موجود است، اکثر آنها باید مقادیر مشابهی را برگردانند.

نوع روانکار ترمز و انتخاب افزودنی

پس از انتخاب درجه ویسکوزیته، باید نوع اصلی روان کننده انتخاب شود. در حالی که تغییرات زیادی وجود دارد، روان کننده های ترمز را می توان به طور کلی در سه دسته قرار داد: R & O، ضد خراش و ترکیبی. نوع روان کننده ترمز که به بهترین وجه با یک کاربرد معین مطابقت دارد، با توجه به شرایط عملیاتی تعیین می شود.

از آنجایی که هیچ دستورالعمل استانداردی برای کمک به این تعیین وجود ندارد، انتخاب تا حدودی ذهنی است. بسیاری از تولید کنندگان تجهیزات، ویسکوزیته مورد نیاز را مشخص می کنند و این تصمیم را به کاربر نهایی واگذار می کنند. برخی دیگر محافظه کارانه عمل می کنند و روان کننده های EP را برای کاربردها مشخص می کنند. بنابراین درک شرایط کلی که بر این نیاز تأثیر می گذارد، مهم است.

روان کننده های ترمز R&O

روان کننده های چرخ ترمز مهار شده از زنگ زدگی و اکسیداسیون (R&O) حاوی مواد افزودنی ضد خراش یا مواد روان کننده نیستند. روغن‌های ترمز R&O عموماً در دسته‌های ch عملکرد خوبی دارند پایداری امیکال، دمولاسیون، جلوگیری از خوردگی و سرکوب کف. این محصولات برای استفاده در چرخ ترمز هایی که تحت سرعت های نسبتاً بالا، بارهای کم و با بارگذاری یکنواخت (بدون بارگذاری ضربه ای) کار می کنند طراحی شده اند.

این روان کننده ها بهترین انتخاب در کاربردهایی هستند که تمام تماس های سطحی تحت شرایط روانکاری هیدرودینامیکی یا الاستو هیدرودینامیکی کار می کنند. آنها عملکرد خوبی ندارند یا از سایش در شرایط روانکاری مرزی جلوگیری می کنند.

روان کننده های ترمز ضد اسکاف (فشار شدید)

روان کننده های ترمز ضد اسکاف، که معمولا به عنوان روان کننده های فشار شدید (EP) نامیده می شوند، دارای برخی از قابلیت های عملکردی هستند که بیشتر از روغن های R&O هستند. علاوه بر خواص ذکر شده برای روان کننده های R&O، روان کننده های ضد اسکاف حاوی افزودنی های خاصی هستند که استحکام فیلم یا توانایی حمل بار را افزایش می دهند.

رایج ترین افزودنی های EP گوگرد فسفر هستند که ترکیبات شیمیایی فعالی هستند که شیمی سطوح ماشین را تغییر می دهند تا از سایش چسب در شرایط روانکاری مرزی جلوگیری کنند.

در کاربردهای کمتر شدید، افزودنی‌های ضد سایش نیز ممکن است برای محافظت از سایش در شرایط روانکاری مرزی استفاده شوند. شرایط ماشینی که به طور کلی به روان کننده های ترمز ضد خراش نیاز دارند شامل بارهای سنگین، سرعت های آهسته و بارگذاری ضربه می باشد.

علاوه بر افزودنی‌های ضد سایش سولفور فسفر و دی آلکیل دی‌تیوفسفات روی (ZDDP)، چندین ماده جامد رایج به عنوان افزودنی‌های ضد سایش از جمله مولیبدن-دی سولفید (مولی)، گرافیت و بورات‌ها در نظر گرفته می‌شوند.

یکی از مزایای این افزودنی ها این است که برای فعال شدن به دما وابسته نیستند، بر خلاف ترکیبات فسفر گوگرد که تا زمانی که دمای سطح بالایی حاصل نشود، فعال نمی شوند. یکی دیگر از جنبه های بالقوه منفی افزودنی های گوگرد فسفر EP این است که می توانند برای سطوح ماشین خورنده باشند، به ویژه در دماهای بالا.

این نوع افزودنی همچنین ممکن است برای فلزات زرد خورنده باشد و نباید در کاربردهایی با اجزای ساخته شده از این مواد مانند چرخ ترمز های کرمی استفاده شود.

روان کننده های ترمز مرکب

روان کننده ترمز مرکب سومین نوع روان کننده رایج است. به طور کلی، یک روان کننده مرکب با یک اسید چرب مصنوعی (که گاهی به آن چربی نیز گفته می شود) مخلوط می شود تا روان کنندگی و استحکام فیلم آن افزایش یابد. رایج ترین کاربرد برای این روان کننده های ترمز، کاربردهای چرخ ترمز حلزونی است.

به دلیل تماس لغزشی و اثرات منفی عوامل EP، روان کننده های مرکب به طور کلی بهترین انتخاب برای این کاربردها هستند. روغن های مرکب به عنوان روغن سیلندر نیز شناخته می شوند زیرا این روان کننده ها در ابتدا برای کاربردهای سیلندر بخار فرموله شده بودند.

انتخاب روغن پایه

روغن های پایه معدنی با کیفیت بالا در اکثر کاربردها عملکرد خوبی دارند. در واقع، روغن‌های پایه معدنی معمولاً دارای ضرایب فشار- ویسکوزیته بالاتری نسبت به روغن‌های مصنوعی معمولی هستند که اجازه می‌دهد ضخامت لایه بیشتری در ویسکوزیته‌های عملیاتی داده شده ایجاد شود. با این حال، شرایطی وجود دارد که روغن های پایه مصنوعی ترجیح داده می شوند.

بسیاری از پایه‌های مصنوعی مقاومت ذاتی بیشتری در برابر اکسیداسیون و تخریب حرارتی دارند که آنها را برای کاربردهایی با دمای عملیاتی بالا ترجیح می‌دهد و در برخی موارد، فواصل خدمات طولانی‌تری را ممکن می‌سازد. علاوه بر این، مواد مصنوعی به دلیل شاخص ویسکوزیته بالا و نقطه ریزش کم، در ماشین‌هایی که در معرض دمای پایین محیط قرار دارند، عملکرد بهتری دارند.

شاخص ویسکوزیته بالا همچنین محصولات مصنوعی را برای طیف وسیع تری از دمای محیط مناسب می کند و نیاز به تغییر فصلی روغن را از بین می برد. برخی از مواد مصنوعی نیز ممکن است روانکاری بیشتری ارائه دهند که اصطکاک را در کنتاکت های لغزنده کاهش می دهد.

انتخاب روان کننده ها برای ترمز های صنعتی در بیشتر کاربردها مشابه است. هیچ خاصیت یا ارزش خاصی برای ایجاد یک مشخصات خوب وجود ندارد. برای شناسایی بهترین انتخاب برای یک کاربرد خاص، ویسکوزیته مناسب، روغن پایه و نوع روان کننده باید انتخاب شود و خواص عملکرد مناسب ارزیابی شود. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد این موضوع، لطفاً به منابع ذکر شده در زیر مراجعه کنید:

https://www.machinerylubrication.com/Read/926/gear-oils