عارضه یابی سازمانی چست ؟ یک فشارسنج اخیر از تجربه کارکنان نشان داد که بسیاری از موضوعات ذکر شده موضوعاتی "نرم" بودند که بسیار به درک و کیفیت متمرکز بودند.
اما اگر یک مطالعه عمیق انجام دهید ، به حرفهای کارکنان گوش دهید و کارها را به پایان برسانید ، در نهایت به بررسی موضوعات دیگر می پردازید.
عارضه یابی سازمانی: مادر همه اصطکاک ها در مشاغل
به همه چیز برسید؟ نمی تواند ساده تر باشد گوش دادن به کارکنان پیچیده نیست ، آنها اولین کسانی هستند که می دانند چه چیزی را تجربه می کنند و حتی بهترین کسانی هستند که می توانند راه حل هایی را پیشنهاد دهند ، حتی اگر گاهی اوقات فاقد "تصویر بزرگ" باشند ، زیرا آنها فقط سطح را می بینند. مقابله با عواقب بهتر از هیچ است ، اما مقابله با علل ریشه ای بهتر است.
برای کشف آنها مجبور نیستید زمان و انرژی دیوانه کننده ای صرف کنید یا مبالغ نجومی برای مشاوره صرف کنید. فقط از آنچه در سطح می بینید شروع کنید و بپرسید "چرا؟". سپس دوباره از دلیل شروع کنید و بپرسید "چرا؟" حداکثر 5 بار متوالی
مهم نیست از کجا شروع می کنید ، اغلب در یک مکان به سر می برید: ساختار ، سازمان و فرآیندهای دست و پا گیر. اگرچه صحبت از دست و پا گیر بودن نادرست است. مبارزه با سنگینی پیچیده نیست: برای سبک کردن "کافی" است. کلمه واقعی سنگینی نیست ، بلکه عارضه است ، و در اینجا درمان اغلب دردناک تر است: برای بازسازی لازم است تغییر شکل داده یا حتی شکسته شود.
چگونه می توان یک تجارت را با دنیای پیچیده تطبیق داد؟
ما در عارضه یابی سازمانی دنیایی پیچیده زندگی می کنیم و نمی توانیم آن را تغییر دهیم ، فقط می توانیم با آن سازگار شویم. برای سازگاری ، سازمانهای ما با پیچیدگی پاسخ داده اند. چرا اینطور است؟ زیرا عارضه این توهم را ایجاد می کند که فرد بر همه چیز کنترل دارد.
و قبل از ادامه کار ، از آنجا که پیچیدگی اغلب با عارضه اشتباه گرفته می شود ، سعی می کنم تفاوت را توضیح دهم.
چیزی پیچیده از عناصر مختلف تشکیل شده است ، به گونه ای ترکیب شده اند که فوراً قابل درک نیست. در دنیای پیچیده هیچ الگویی وجود ندارد ، هیچ مدلی که بتواند با تجزیه و تحلیل گذشته آینده را پیش بینی کند. این امکان وجود ندارد که همیشه با انجام یک کار یکسان به یک نتیجه برسید ، این دنیایی نیست که همه چیز قابل تکرار باشد. که این ضرب المثل را بر می گرداند که بر اساس آن علل یکسان آثار یکسانی ایجاد می کنند. یک محیط پیچیده طبیعتاً پیچیده است. پیچیده است زیرا به این ترتیب متولد شده است ، نه به این دلیل که به این شکل ساخته شده است. به نوعی پیچیدگی یک پدیده طبیعی است و انسانها مسئول آن نیستند.
هدف عارضه یابی سازمانی چیت؟
یک چیز پیچیده از تعداد زیادی عنصر تشکیل شده است و درک آن دشوار است. در دنیای پیچیده حقیقتی وجود دارد حتی اگر درک یا اجرای آن دشوار باشد. با تلاش زیاد می توان به درک درست یا نادرست ، در اجرای موفقیت آمیز یا ناموفق رسید ، اما به بیان ساده ، فرد درست یا غلط را انجام می دهد ، می داند یا نمی داند. اما به محض درک ما همیشه می توان چیزها را پیش بینی کرد یا آنها را به طور یکسان بازتولید کرد. یک محیط از نظر طبیعت پیچیده نیست بلکه از نظر ساخت و ساز پیچیده است. پیچیده است زیرا پیچیده ساخته شده است. عارضه نتیجه کار بشر است و طبیعی نیست.
سازگاری با شرایط پیچیده
برای یک کسب و کار دشوار است که کاملاً با پیچیدگی سازگار شود زیرا طبیعی ، سازماندهی نشده و غیرقابل پیش بینی است. این توهم را اضافه کنید که سازمان های ما می خواهند کنترل کاملی بر عملیات خود داشته باشند. به یاد داشته باشید که پایه و اساس عصر صنعت ، تیلوریسم ، "تکرار کمال بی نهایت" بود. این مدل های مدیریتی و سازمانی را ایجاد کرد که برای مدتی بسیار خوب کار می کردند اما در دنیای امروز ، در اقتصاد دانش بنیان و دنیای پیچیده ، دیگر کار نمی کنند.
مشکل همانطور که اغلب در ذهن است. بپذیرید که امروزه دیگر کنترل مطلق و تکرارپذیری امکان پذیر نیست. البته ما می توانیم سیستم هایی بسازیم که به این هدف کار می کند ، اما آنها کار نمی کنند. اما از آنجا که ما نمی توانیم تمایل به کنترل را کنار بگذاریم ، ما در حال چرخش هستیم.
با عرض پوزش برای این مدت طولانی ، اما من درک مشکلات واقعی سازمانهای ما را ضروری می دانم.
ایجاد تعادل در کسب و کار
در عارضه یابی سازمانی بنابراین چه در مورد عدم بهره وری یا کارآیی صحبت می کنیم ، چه فرآیندهای استخدامی که چندان م موثر نیستند. و چه داوطلبان در طول مسیر تسلیم می شوند ، رضایت کافی یا رفاه ، سیستم های آموزشی نامناسب ، عدم پاسخگویی یا فعال بودن ، عدم تعامل ، کندی در تصمیم گیری- ایجاد یا حتی ناتوانی در تصمیم گیری ، از دست دادن هدف ، ناکارآمدی مدیرانی که وظیفه خود را انجام نمی دهند ، اتلاف وقت در جلسات غیر ضروری ... همه این پدیده ها اساساً علت اصلی یکسانی دارند.
به عنوان یادآوری برخی از ارقام قبلاً در گذشته به اشتراک گذاشته شده است:
در سال 1955 ، مشاغل بین 4 تا 7 ضرورت عملکرد داشتند. آنها امروز بین 25 تا 50 عدد دارند.
15 تا 50 درصد از شاخص های مربوطه در حال رقابت هستند ، چیزی که در سال 1955 چنین نبود.
در پیچیده ترین سازمانها ، مدیران